Ολικές οδοντοστοιχίες

Όταν χαθούν όλα τα φυσι­κά δόντια οι μύες γύρω από το στό­μα ατρο­φούν, οι παρειές (τα μάγου­λα) και τα χεί­λη βυθί­ζο­νται προς το εσω­τε­ρι­κό του στό­μα­τος, οι γωνί­ες του στό­μα­τος «κρε­μούν» προς τα κάτω, το πηγού­νι προ­βάλ­λει προς τα εμπρός και οι ρυτί­δες γύρω από το στό­μα βαθαί­νουν, με απο­τέ­λε­σμα  τη “γερο­ντι­κή” εμφά­νι­ση του προ­σώ­που.

Οι ολι­κές οδο­ντο­στοι­χί­ες (μασέ­λες) είναι οι τεχνη­τές προ­σθε­τι­κές εργα­σί­ες που αντι­κα­θι­στούν όχι μόνο τα ελλεί­πο­ντα δόντια αλλά και το τμή­μα των μαλα­κών ιστών (ούλα) που έχει υπο­χω­ρή­σει  (ροζ ακρυ­λι­κό). Οι σωστά κατα­σκευα­σμέ­νες οδο­ντο­στοι­χί­ες απο­κα­θι­στούν την μάση­ση και την φώνη­ση,  επα­να­φέ­ρουν την αρμο­νία στα εξω­τε­ρι­κά χαρα­κτη­ρι­στι­κά του προ­σώ­που και χαρί­ζουν αυτο­πε­ποί­θη­ση στους ασθε­νείς.

Ανά­λο­γα με το χρό­νο και τον τρό­πο κατα­σκευ­ής οι ολι­κές οδο­ντο­στοι­χί­ες δια­κρί­νο­νται σε:

• Συμ­βα­τι­κές, οι οποί­ες κατα­σκευά­ζο­νται μετά τις εξα­γω­γές όλων των δοντιών. Συνή­θως χρειά­ζε­ται να περι­μέ­νου­με περί­που 2 μήνες την επού­λω­ση των ούλων, προ­τού αρχί­σου­με την κατα­σκευή τους.
• Άμε­σες, οι οποί­ες κατα­σκευά­ζο­νται πριν από τις εξα­γω­γές όλων των δοντιών και τοπο­θε­τού­νται αμέ­σως μετά τις εξα­γω­γές. Τα δόντια που συνή­θως πρό­κει­ται να εξα­χθούν, είναι τελευ­ταία δόντια με μεγά­λη κινη­τι­κό­τη­τα, ή  πολύ τερη­δο­νι­σμέ­να δόντια που δεν μπο­ρούν πλέ­ον να δια­τη­ρη­θούν . Το πλε­ο­νέ­κτη­μα είναι ότι ο ασθε­νής «έχει» συνέ­χεια δόντια, ενώ το μειο­νέ­κτη­μα είναι ότι οι οδο­ντο­στοι­χί­ες γίνο­νται πιο δύσκο­λα ανε­κτές λόγω των τραυ­μά­των στα ούλα και σύντο­μα χρειά­ζο­νται επι­διόρ­θω­ση- ανα­γό­μω­ση ( το λεγό­με­νο γέμι­σμα).
• Επέν­θε­τες, οι οποί­ες στη­ρί­ζο­νται όχι μόνο στα ούλα αλλά και σε ρίζες φυσι­κών δοντιών ή εμφυ­τεύ­μα­τα μέσω ειδι­κών συν­δέ­σμων. Με αυτόν τον τρό­πο οι οδο­ντο­στοι­χί­ες στη­ρί­ζο­νται και συγκρα­τού­νται καλύ­τε­ρα χαρί­ζο­ντας μεγα­λύ­τε­ρη άνε­ση και αυτο­πε­ποί­θη­ση στον ασθε­νή. Βασι­κή προ­ϋ­πό­θε­ση είναι να υπάρ­χουν στον φραγ­μό ¨γερές¨ ρίζες δοντιών σε στρα­τη­γι­κές θέσεις ή το κατάλ­λη­λο οστούν για την τοπο­θέ­τη­ση εμφυ­τευ­μά­των. Τα διε­θνή πρω­τό­κολ­λα για την στή­ρι­ξη ολι­κής οδο­ντο­στοι­χί­ας προ­τεί­νουν 2 του­λά­χι­στον εμφυ­τεύ­μα­τα στην κάτω γνά­θο και 4 εμφυ­τεύ­μα­τα στην επά­νω.



• Οι προ­σω­ρι­νές, οι οποί­ες κατα­σκευά­ζο­νται για να εξυ­πη­ρε­τή­σουν για ένα σύντο­μο χρο­νι­κό διά­στη­μα τους ασθε­νής, σε περι­πτώ­σεις που πρέ­πει να περι­μέ­νου­με: α) την επού­λω­ση των μαλα­κών ιστών πριν την τοπο­θέ­τη­ση ακί­νη­της προ­σθε­τι­κής απο­κα­τά­στα­σης β) την οστε­ο­εν­σω­μά­τω­ση των εμφυ­τευ­μά­των πριν τη «φόρ­τω­σή» τους με την προ­σθε­τι­κή εργα­σία.