Κατευθυνόμενη ιστική αναγέννηση

Όπως έχει προ­α­να­φερ­θεί η περιο­δο­ντι­κή νόσος,  τραύ­μα­τα ,  εξα­γω­γές δοντιών ή ανα­το­μι­κές δυσμορ­φί­ες οδη­γούν σε ελλείμ­μα­τα ιστών με λει­τουρ­γι­κές και αισθη­τι­κές επι­πλο­κές. Η  κατευ­θυ­νό­με­νη ιστι­κή ανα­γέν­νη­ση  είναι η τεχνι­κή που απο­σκο­πεί στην ανα­γέν­νη­ση των χαμέ­νων περιο­δο­ντι­κών ιστών (ούλων και οστού) με ελεγ­χό­με­νο τρό­πο. Απο­τε­λεί χει­ρουρ­γι­κή πρα­κτι­κή που συν­δυά­ζει τη χρή­ση οστι­κών μοσχευ­μά­των με την τοπο­θέ­τη­ση αφο­ρι­στι­κών μεμ­βρα­νών.

Τα οστι­κά μοσχεύ­μα­τα συμπλη­ρώ­νουν το κενό του οστι­κού ελλείμ­μα­τος  και δρουν ως «σκα­λω­σιά» για τη δημιουρ­γία νέου οστού. Υπάρ­χουν πολ­λά είδη οστι­κών μοσχευ­μά­των:

• Αυτο­γε­νές μόσχευ­μα (αυτο­μό­σχευ­μα): το οποίο συλ­λέ­γε­ται  ενδο­στο­μα­τι­κά (παρα­κεί­με­νο χει­ρουρ­γι­κό πεδίο, γενεια­κή σύμ­φυ­ση, κλά­δος κάτω γνά­θου). Είναι το πιο «ικα­νό» μόσχευ­μα  για να οδη­γή­σει σε οστι­κή ανά­πλα­ση, δια­θέ­τει την απα­ραί­τη­τη αρχι­τε­κτο­νι­κή δομή και τα οστε­ο­γεν­νη­τι­κά κύτ­τα­ρα. Το μειο­νέ­κτη­μα είναι ότι  υπάρ­χει μεγά­λη νοση­ρό­τη­τα της δότριας περιο­χής.

• Αλλο­γε­νές μόσχευ­μα (αλλο­μό­σχευ­μα): είναι ανθρώ­πι­νης προ­έ­λευ­σης, έχει υπο­στεί ειδι­κή επε­ξερ­γα­σία (όπως αφα­λά­τω­ση-ψύξη-ξήραν­ση), είναι απο­λύ­τως ασφα­λές και το προ­μη­θευό­μα­στε από ειδι­κές τρά­πε­ζες. Είναι ότι πιο «κοντι­νό» σε δυνα­μι­κή με το αυτο­μό­σχευ­μα .

• Ξενο­μο­σχεύ­μα: είναι βόειας προ­έ­λευ­σης, απο­τε­λεί ένα σκε­λε­τό ανόρ­γα­νων  στοι­χεί­ων , καθώς όλα τα οργα­νι­κά (πρω­τε­ΐ­νες) έχουν απο­μα­κρυν­θεί με ειδι­κή επε­ξερ­γα­σία. Έτσι δεν υπάρ­χει κανέ­νας κίν­δυ­νος μετά­δο­σης ασθε­νειών (όπως νόσος των «τρε­λών αγε­λά­δων»). Είναι η κλασ­σι­κή «σκα­λω­σιά» πάνω στην οποία ο οργα­νι­σμός ενα­πο­θέ­τει το δικό του οστούν.

• Συν­θε­τι­κά — Αλλο­πλα­στι­κά Μοσχεύ­μα­τα: όπως ανθρα­κού­χο ασβέ­στιο, Βιο­κε­ρα­μι­κά (απορ­ρο­φή­σι­μα και μη), Βιο­ΰ­α­λοι. Δημιουρ­γού­νται τεχνι­κά, είναι πιο οικο­νο­μι­κά, αλλά στε­ρού­νται «δυνα­μι­κής».

Η χρή­ση των μεμ­βρα­νών (απορ­ρο­φή­σι­μων και  μη) γίνε­ται με την τοπο­θέ­τη­σή τους πάνω από τα οστι­κά μοσχεύ­μα­τα και  κάτω από τα ούλα , με στό­χο να δημιουρ­γή­σουν ένα «κλει­στό», προ­στα­τευ­μέ­νο  περι­βάλ­λον. Έτσι μόνο συγκε­κρι­μέ­να αρχέ­γο­να κύτ­τα­ρα (βλα­στο­κύτ­τα­ρα) μετα­να­στεύ­ουν στην περιο­χή της περιο­δο­ντι­κής βλά­βης και  κατευ­θύ­νουν την επου­λω­τι­κή δια­δι­κα­σία προς τη δημιουρ­γία  οστούν και περιο­δο­ντι­κού συν­δέ­σμου.

Σύγ­χρο­νες έρευ­νες στον τομέα των βλα­στο­κυτ­τά­ρων  οδή­γη­σαν στην  χρή­ση της πρω­τε­ΐ­νης αμε­λο­γε­νί­νης (με μορ­φή gel)  ως μία τεχνι­κή κατευ­θυ­νό­με­νης ιστι­κής ανα­γέν­νη­σης. Η αμε­λο­γε­νί­νη είναι πρω­τε­ΐ­νη που βρί­σκε­ται σε αφθο­νία κατά τον σχη­μα­τι­σμό των δοντιών, συμ­με­τέ­χο­ντας στη δημιουρ­γία της αδα­μα­ντί­νης (σμάλ­το δοντιού) και οστεί­νης (καλύ­πτει τη ρίζα του δοντιού και την συν­δέ­ει με το φατ­νια­κό οστούν μέσω κολ­λα­γό­νων ινών) . Όταν χρη­σι­μο­ποιεί­ται ως ανα­γεν­νη­τι­κό υλι­κό,  «ξεγε­λά­ει» τον οργα­νι­σμό και τον φέρ­νει πίσω στην περί­ο­δο που σχη­μα­τί­ζο­νταν τα δόντια μας. Έτσι, τα κύτ­τα­ρα στην περιο­χή της βλά­βης συμπε­ρι­φέ­ρο­νται ως τα πρώ­τα κύτ­τα­ρα που δημιουρ­γούν τους τέλειους, άθι­κτους  ιστούς.  Η ασφά­λεια της αμε­λο­γε­νί­νης  έχει τεκ­μη­ριω­θεί με πολ­λα­πλές  ανο­σο­λο­γι­κές και κλι­νι­κές έρευ­νες.

Η επι­λο­γή της θερα­πευ­τι­κής τεχνι­κής  εξαρ­τά­ται από πολ­λούς παρά­γο­ντες όπως  τοπι­κούς:

• σχή­μα οστι­κού ελλείμ­μα­τος (βαθύ, ευρύ, στε­νό)
• μέγε­θος και όγκο των ούλων (εάν θα μπο­ρέ­σουν να καλύ­ψουν πλή­ρως τα ανα­γεν­νη­τι­κά υλι­κά )
• ύπαρ­ξη φλεγ­μο­νής

και  γενι­κούς:

• γενι­κή υγεία του ασθε­νούς
• κάπνι­σμα
• στο­μα­τι­κή υγιει­νή
• οικο­νο­μι­κή δυνα­τό­τη­τα του ασθε­νούς

Ο κλι­νι­κός για­τρός είναι υπο­χρε­ω­μέ­νος να ενη­με­ρώ­σει πλή­ρως τον ασθε­νή για τα πλε­ο­νε­κτή­μα­τα και μειο­νε­κτή­μα­τα της κάθε ανα­γεν­νη­τι­κής τεχνι­κής και μαζί να επι­λέ­ξουν  την  καταλ­λη­λό­τε­ρη θερα­πεία.