Μια Μερική οδοντοστοιχία αποτελείται από έναν χυτό μεταλλικό σκελετό, ο οποίος στηρίζεται στα φυσικά δόντια που έχουν απομείνει, και μια βάση ακρυλικής ρητίνης που επενδύει τον μεταλλικό σκελετό, εφαρμόζει στα ούλα και συγκρατεί τα ακρυλικά δόντια.
Η μερική οδοντοστοιχία είναι ευρέως γνωστή ως «βιτάλιο». Η λέξη «βιτάλιο» προέρχεται από τον όρο “VITALLIUM” που είναι η εμπορική ονομασία ενός κράματος χρωμίου, νικελίου και κοβαλτίου, το οποίο συνήθως χρησιμοποιείται για την κατασκευή του μεταλλικού σκελετού.
Ο μεταλλικός σκελετός στηρίζεται και συγκρατείται πάνω στα φυσικά δόντια με εφαπτήρες, συγκρατητικούς και στηρικτικούς βραχίονες (άγκιστρα) ή συνδέσμους ακριβείας. Οι σύνδεσμοι ακριβείας έχουν αισθητικό πλεονέκτημα έναντι των αγκίστρων, διότι δεν υπάρχει μέταλλο σε θέα και συγκρατούν πιο «σφιχτά» την μερική οδοντοστοιχία στη θέση της. Απαιτούν όμως την κάλυψη των φυσικών δοντιών με ειδικά διαμορφωμένες στεφάνες που φέρουν το «θηλυκό» τμήμα των συνδέσμων αυτών.
Το ροζ ακρυλικό των μερικών οδοντοστοιχιών εφάπτεται με τους μαλακούς ιστούς, προσφέροντας έτσι επιπλέον στήριξη και κατανομή των δυνάμεων μάσησης προς τα ούλα.
Η κατασκευή και συντήρηση των μερικών οδοντοστοιχιών δε διαφέρει από αυτή των ολικών (βλέπε συντήρηση και κατασκευή ολικών οδοντοστοιχιών).
Απαιτούνται πολλά κλινικά και εργαστηριακά στάδια και η άψογή συνεργασία του οδοντιάτρου με τον οδοντοτεχνίτη. Η συντήρηση μιας μερικής οδοντοστοιχίας περιλαμβάνει την καθημερινή φροντίδα στο σπίτι για την απομάκρυνση τροφών, χρωστικών και μικροβίων αλλά και τακτικές επισκέψεις στον οδοντίατρο για κλινικό έλεγχο και επαγγελματικό καθαρισμό των δοντιών-στηριγμάτων . Κάθε ασθενής που φέρει μερικές οδοντοστοιχίες πρέπει να εισάγεται σε αυστηρό πρόγραμμα επανελέγχων για να εξασφαλίζεται η μακρόχρονη επιτυχία τους.