Συντήρηση

Είναι σημα­ντι­κό να γνω­ρί­ζου­με πως η επι­τυ­χία των εμφυ­τευ­μά­των στη­ρί­ζε­ται στην  ισό­βια παρα­κο­λού­θη­ση και συντή­ρη­ση τους.

Το στό­μα μας βρί­σκε­ται σε μια συνε­χή, δυνα­μι­κή κατά­στα­ση με συχνές μικρο­αλ­λα­γές στη σύγκλει­ση των δοντιών, δηλα­δή στον τρό­πο που κλεί­νουν τα δόντια μετα­ξύ τους. Τα φυσι­κά δόντια παρου­σιά­ζουν προ­σαρ­μο­στι­κό­τη­τα (απο­τρι­βές μαση­τι­κών επι­φα­νειών, μετα­κί­νη­ση, αύξη­ση κινη­τι­κό­τη­τας) που οφεί­λε­ται σε μεγά­λο βαθ­μό στον περιο­δο­ντι­κό σύν­δε­σμο που τα περι­βάλ­λει και δρα ως «αμορ­τι­σέρ». Οι αλλα­γές  αυτές δεν γίνο­νται εύκο­λα αντι­λη­πτές από τους ασθε­νείς στη διάρ­κεια της ζωής τους.

Τα  εμφυ­τεύ­μα­τα όμως είναι στα­θε­ρά ενσω­μα­τω­μέ­να στο οστούν της γνά­θου και δεν μπο­ρούν να προ­σαρ­μο­στούν στις αλλα­γές των δυνά­με­ων που δέχο­νται. Γι’ αυτό είναι πολύ σημα­ντι­κό να γίνε­ται συστη­μα­τι­κός  κλι­νι­κός και ακτι­νο­γρα­φι­κός έλεγ­χος, ώστε να εντο­πί­ζο­νται εγκαί­ρως και να απο­τρέ­πο­νται μόνι­μες βλά­βες όπως σπα­σί­μα­τα πορ­σε­λά­νης, κατάγ­μα­τα βίδας, κατάγ­μα­τα εμφυ­τευ­μά­των.

Επί­σης δεν πρέ­πει να ξεχνά­με ότι η στο­μα­τι­κή κοι­λό­τη­τα βρί­θει μικρο­βί­ων. Τα ίδια μικρό­βια που προ­κα­λούν ουλί­τι­δα ή περιο­δο­ντί­τι­δα, μπο­ρούν να προ­κα­λέ­σουν  αντι­στοί­χως  δύο σοβα­ρές παθή­σεις την περι­βλεν­νο­γο­νί­τι­δα  ή  περιεμ­φυ­τευ­μα­τί­τι­δα,  που ανα­πτύσ­σο­νται σε ξεχω­ρι­στή ενό­τη­τα.

Μετά το πέρας της θερα­πεί­ας,  τα εμφυ­τεύ­μα­τα χρειά­ζο­νται φρο­ντί­δα ανά­λο­γη με τα δόντια η οποία περι­λαμ­βά­νει βούρ­τσι­σμα, μεσο­δό­ντιο καθα­ρι­σμό και τακτι­κούς επα­νε­λέγ­χους από τον περιο­δο­ντο­λό­γο,  σύμ­φω­να με τις ιδιαί­τε­ρες ανά­γκες του κάθε ασθε­νούς.