Μετά την τοποθέτηση καινούργιων ολικών οδοντοστοιχιών είναι πολύ πιθανό οι ασθενείς να αντιμετωπίσουν δυσκολίες όπως:
- Δυσκολία στη μάσηση
- Δυσκολία στην κατάποση
- Δυσκολία στην ομιλία – φώνηση
- Μικροτραυματισμοί των ούλων
- Αυξημένη σιελόρροια
- «αστάθεια» της οδοντοστοιχίας
Όλα τα παραπάνω συμπτώματα είναι αναμενόμενα, μπορούν εύκολα να αντιμετωπιστούν και δεν πρέπει να αποθαρρύνουν τον ασθενή. Οι μύες του προσώπου, οι μύες των χειλέων και η γλώσσα χρειάζονται κάποιο χρόνο προσαρμογής μέχρι να «μάθουν» να συγκρατούν τις οδοντοστοιχίες. Το χρονικό αυτό διάστημα μπορεί να είναι κάποιες ημέρες ή εβδομάδες, διαφέρει από ασθενή σε ασθενή και εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από:
- την προηγούμενη εμπειρία του ασθενούς, εάν ήταν καλή ή κακή ή είναι η πρώτη φορά με οδοντοστοιχίες
- την κατάλληλη ψυχολογική προετοιμασία του ασθενούς
- την ηλικία του ασθενούς
- την απορρόφηση του οστού και την υποχώρηση των ούλων
- το αντανακλαστικό του εμετού
- την τεχνικά άρτια κατασκευή των οδοντοστοιχιών
Κατασκευή ολικών οδοντοστοιχιών
Οι ολικές οδοντοστοιχίες αποτελούνται από μια ακρυλική ροζ βάση (που μοιάζει με ούλα) και από ακρυλικά δόντια, τα οποία είναι τοποθετημένα πάνω σε αυτή τη βάση.
Η κατασκευή μιας ολικής οδοντοστοιχίας, απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις και εμπειρία και είναι αποκλειστική ευθύνη του οδοντιάτρου. Χρειάζονται πολλά στάδια από τη λήψη του αρχικού αποτυπώματος μέχρι την τοποθέτηση της οδοντοστοιχίας στο στόμα όπως καταγραφή σχέσεων γνάθων, αποτύπωση μυϊκού φραγμού. Είναι λοιπόν μια χρονοβόρος διαδικασία και απαιτεί προσεκτική, λεπτομερειακή δουλειά.
Η στενή συνεργασία του οδοντιάτρου και του οδοντοτεχνίτη, ο οποίος είναι υπεύθυνος για το εργαστηριακό μέρος της κατασκευής της οδοντοστοιχίας, είναι υψίστης σημασίας. Οι οδηγίες του οδοντιάτρου πρέπει να ακολουθούνται πιστά, η τεχνική εκτέλεση να είναι άρτια και να χρησιμοποιούνται υλικά τελευταίας τεχνολογίας.